در حمام کرناسیون محل افروختن آتش در پشت گرم‌خانه و خزینه قرار داشته و از بیرونِ گرمابه به آن وارد می‌شوند.مجموعۀ راهرو، اتاقک و دیگ بزرگ مسین که در کف و زیر خزینه تعبیه می‌شود و آب خزینه را داغ می‌کند. شخصی به اسم تون‌تاب در فواصل زمانیِ منظم به‌وسیلۀ افروختن هیزم و سایر مواد سوختی در تون، آب داخل خزینه را گرم نگه می‌داشته است. دود ناشی از دود و دَم سوختن به‌صورت مستقیم به دودکش‌ها مرتبط نمی‌شده، بلکه توسط گربه‌رو های کف حمام به بیرونِ گرمابه هدایت می‌شده تا از گرمای آن برای گرم شدن کف گرمابه استفاده شود. در گرمابه کرناسیان نیز در کنار دو بخش مردانه و زنانه آتشگاه‌ها و مخازن آب سرد و گرم قرار داردکه گرمای مورد نیاز درون گرمابه و آب آن را تأمین می‌کرده است.«گربه رو» یا چپیله کانالی است که در زیر گرمخانه و به منظور گرم نمودن فضای داخلی ایجاد شده و عرض آن‌ها در مقیاس انسانی به اندازه عرض شانه یک انسان و ارتفاع آنها به اندازه یک نفر در حالت نشسته می‌باشد و این نحوه طراحی و ساخت تمیز کردن و زدودن دوده از این مجراها را بصورت یک یا دو بار در سال میسر می‌کرده است.نام‌های دیگرِ تون: گلخن (گُرخانه)، تیون و پاتیون است.
منبع: کتابچه راهنمایان موزه کرناسیون دزفول (سارا افشار و سامان پورفلاطون)
عکس:سامان پورفلاطون